دوربین مداربسته

دوربین‌های مداربسته (CCTV) دسته ای از دوربین‌ها هستند که معمولاً برای نظارت بر اماکن داخلی و خارجی مورد استفاده قرار می‌گیرند و بسته به شرایط محیط انواع مختلفی دارند. این دوربین‌ها به گروه‌های مختلفی مانند دوربین‌های آنالوگ، دوربین‌های دیجیتال و دوربین‌های تحت شبکه تقسیم می‌شوند. .

تاریخچه

اولین دوربین مدار بسته در سال ۱۹۴۲ توسط ارتش آلمان نازی برای نظارت بر چگونگی شلیک موشک V2 در ایستگاه پرتاب این موشک نصب شد. حدود ۷ سال بعد در آمریکا سیستم‌های مدار بسته تجاری به بازار آمد با نام Vericon و جالب توجه است که استفاده از این دوربین‌ها نیازی به مجوز دولتی نداشته‌است.

اولین دوربین‌های تحت شبکه در سال ۱۹۹۶ توسط شرکت “Axis” با استفاده از پایه نرم‌افزاری لینوکس (Linux) تولید شد، این دوربین‌ها براساس استانداردهای HTTP و RTSP طراحی گردیده بود و از استانداردهای IP برای ارسال تصاویر در قالب اطلاعات (Data) استفاده می‌کرد. دوربین مداربسته از طریق ثبت اطلاعات تصویری یک محیط امکان پیگیری شخصی یا قضایی پس از وقوع جرم را مهیا می‌کند. امروزه استفاده از تصاویر دوربین‌های مداربسته در سطح شهر به بخشی از روند پیگیری پلیس و سازمان‌های امنیتی تبدیل شده. داشتن تصویر از محل وقوع جرم، روند اجرای آن یا افراد متخلف درگیر، امکان پیگیری و جلب مجرمین را به شدت بالا می‌برد. از منظر قضایی نیز تصویر ضبط شده در دوربین‌های مداربسته به عنوان یک مدرک کاملاً معتبر شناسایی می‌شود و می‌توان به راحتی به آن استناد کرد.

ساختار اصلی

بدنه دوربین: قاب اصلی و قاب پوششی خارجی که نسبت به فضای مورد استفاده آن را انتخاب می‌کنند
بخش‌های الکترونیکی دوربین: سنسور، بورد اصلی، کانکتور و بورد تغذیه
لنز دوربین: لنزهای دارای قابلیت زوم نوعی از لنزها است که با تغییر فاصله کانونی و بزرگ نمایی دوربین، ثبت دقیق تر تصاویر از نقطه ای خاص را ممکن می‌سازد. هر چه فاصله کانونی لنز بیشتر باشد تصویر را کمتر متمرکز می‌کند و زاویه دید دوربین کمتر خواهد بود. این لنزها معمولاً دارای فوکوس خودکار نیز هستند. برخی از دوربین‌های مدار بسته دارای موتور مکانیکی هستند و دارای قابلیت حرکت و تغییر زاویهٔ دید لنز بوده و تغییر منطقهٔ پوشش تصویری دوربین را ممکن می‌کنند.